شعر و دکلمه
شعر و دکلمه

شعر و دکلمه

بانوی بزرگوار من! - نادر ابراهیمی


بانوی بزرگوار من!

به راستی که چه در مانده اند آنها که چشم تنگشان را به پنجره های روشن و آفتابگیر کلبه های کوچک دیگران دوخته اند...

 

و چقدر خوب است که ما (تو و من) هرگز خوشبختی را در خانه همسایه جستجو نکره ایم.


 نادر ابراهیمی