کنون که وضعیت روزگار عادی نیست - علی‌اکبر یاغی‌تبار

کنون که وضعیت روزگار عادی نیست

بیا چو بید بلرزیم اگرچه بادی نیست

دلاوری کن و خوش باش، پهلوان‌پنبه

که خون رستمِ ما گردنِ شغادی نیست

به دست‌خورده‌ی مردم بیا و راضی باش

اگر نصیب تو یک عشق انفرادی نیست

بهشت نسیه خریدیم و دل‌خوشیم به آن

مسلّم است که این فکر اقتصادی نیست

مزاج دم‌دمی تو بیان‌گر این است

به وعده‌های خدای تو اعتمادی نیست

و عشق؟! شاعر بی‌بندوبار ساکت باش

در این مقال مجال دهن‌گشادی نیست

علی‌اکبر یاغی‌تبار

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت - هوشنگ ابتهاج

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت

کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد

خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد

آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت

خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد

که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت

رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد

چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت

بود آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند

آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت

سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش

عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت

هوشنگ ابتهاج

چشم هایم را می بندم و تمام جهان می میرد - سیلویا پلات

 چشم هایم را می بندم و تمام جهان می میرد

 پلک می گشایم و همه چیز از نو زاده می شود

 به گمانم تو را در ذهن ساخته ام

 ستاره ها رقصان با جامه های آبی و سرخ سو سو می زنند

 و سیاهی مطلق چهار نعل درونشان می تازد

 چشم هایم را می بندم و تمام جهان می میرد

خواب دیدم در بستر سحرم می کنی

برایم از ماه می خوانی

و مرا دیوانه وار می بوسی

 به گمانم تو را در ذهن ساخته ام

  .............

 ............

 می بینمت که به راهی برگشته ای که می گفتی

 اما من پیر می شوم و نام تو را از ذهن می برم

 به گمانم تو را همیشه در ذهن ساخته ام

                                                                        سیلویا پلات

نگران نباش - علی ایلکا

نگران نباش

حال من خوب است، بزرگ شده ام

و دیگر آنقدر کوچک نیستم که در دلتنگی هایم گم شوم

آموخته ام،که این فاصله ی کوتاه، بین لبخند و اشک

نامش زندگیست

آموخته ام که دیگر دلم برای نبودنت تنگ نشود

راستی، بهتر از قبل دروغ می گویم...

حال من خوب است

خوب ِ خوب...

دکلمه علی ایلکا

دانلود دکلمه

دانلود کلیپ

هرچی که باشه میگذره- رها اعتمادی

مثل قطاری از رو پل

مثل یه مادر از خودش

مثل هر آدمی که از این زندگی خسته شدش

مثل یه سوز یخ زده تو سرمای زمستونی

مثل شبایی که همش حس میکنی تو زندونی

مثل مثل زمین خوردن رو سنگ فرش زندگی

مثل عذاب کشیدن از مورفین یک وابستگی

هر چی که هست

هرچی که هست یادت نره

هرچی که باشه میگذره

میگذره..

مثل همین نمایشی که زندگی شناختیمش

مثل یه سرزمینی که تو ماه بهمن باختیمش

مثل همه چیزای بد

فریب دروغ حیله کلک

تشری از معلم و صدایی از ضربه ی فلک

مثل همه چیزای خوب

مثل بهار مثل سفر

مثل همون آرامشو امنیت بعد از خطر

مثل به داد رسیدن اشکای یار بغض رفیق

مثل شنیدن فروغ ساده ترین ساده ترین شکل عمیق

چه خوب چه بد یادت نره

هرچی که باشه میگذره

یادت نره..

میگذره..

میگذره…

رها اعتمادی

دانلود 

کفش، ابتکار پرسه های من بود ! - حسین پناهی

کفش، ابتکار پرسه های من بود !

و چتر، ابداع  بی سامانی هایم !

هندسه، شطرنج سکوت من بود!

و رنگ، تعبیر دل تنگی هایم !

حسین پناهی

باید میرفتم از یادت - رها اعتمادی

باید میرفتم از یادت باید میموندی در یادم

تا شاید تا شاید باورم میشد تو زندونه تو آزادم

تا شاید با حضور تو از این غصه کمی کم شه

مروره خاطره هامون شبی با گریه مرهم شه

باید میرفتم از یادت باید میرفتم از یادت تا توو زندونه تو جا شم

نمیخوام عاشقم باشی نمیخوام عاشقم باشی فقط فرصت بده باشم

همین نزدیکیایه تو با ماه و آه و تنهایی

با دلداریه من از من که دور نیستی همینجایی

باید میرفتم از یادت باید میرفتم از یادت تا پروازتو میدیدم

واسه آزادی این عشق وجودم رو میبخشیدم

باید میرفتم از یادت تا شاید روزی برگردم

تا شاید روزی برگردم به اون مردی که میدونم تو آغوشه تو گم کردم

باید میرفتم از یادت باید میموندی میموندی در یادم

باید میرفتم از یادت باید میموندی در یادم

تا شاید باورم میشد توو زندونه تو آزادم

رها اعتمادی

 دانلود

مرا تو بی سببی نیست - احمد شاملو

مرا

تو

بی‌سببی

نیستی.

به‌راستی

صلتِ کدام قصیده‌ای

ای غزل؟

ستاره‌بارانِ جوابِ کدام سلامی

به آفتاب

از دریچه‌ی تاریک؟

کلام از نگاهِ تو شکل می‌بندد.

خوشا نظربازیا که تو آغاز می‌کنی!

پسِ پُشتِ مردمکانت

فریادِ کدام زندانی‌ست

که آزادی را

به لبانِ برآماسیده

گُلِ سرخی پرتاب می‌کند؟ ــ

ورنه

این ستاره‌بازی

حاشا

چیزی بدهکارِ آفتاب نیست.

نگاه از صدای تو ایمن می‌شود.

چه مؤمنانه نامِ مرا آواز می‌کنی!

و دلت

کبوترِ آشتی‌ست،

در خون تپیده

به بامِ تلخ.

با این همه

چه بالا

چه بلند

پرواز می‌کنی!

فروردینِ ۱۳۵۱

احمد شاملو

زادگاهِ رستم و شاهان ساسانی یکی‌ست - نجیب بارور

زادگاهِ رستم و شاهان ساسانی یکی‌ست

شوکت شهنامه و فرهنگ ایرانی یکی‌ست

ارزش خاک بخارا و سمرقندِ عزیز

نزد ما با گوهر و لعل بدخشانی یکی‌ست

ما اگرچون شاخه‌ها دوریم از هم عیب نیست

ریشۀ کولابی و بلخی و تهرانی یکی‌ست

از درفش کاویان آواز دیگر می‌رسد:

بازوان کاوه و شمشیر سامانی یکی‌ست

چیست فرق شعر حافظ، با سرود مولوی

مکتب هندی، عراقی و خراسانی یکی‌ست

فرق شعر بیدل و اقبال و غالب در کجاست

رودکی و حضرت جامی و خاقانی یکی‌ست

مرزها دیگر اساس دوریِ ما نیستند

ای برادر! اصل ما را نیک می‌دانی یکی‌ست

«تاجیکی» یا «فارسی» یا خویش پنداری «دری»

این زبان پارسی را هرچه می‌خوانی، یکی‌ست!

نجیب بارور

صدایم کن - نیکى فیروزکوهى

صدایم کن

اعجاز من همین است

نیلوفر را به مرداب می بخشم

باران را به چشم های مرد خسته

شب را به گیسوان سیاه سیاه خودم

و تنم را به نوازش دست های همیشه مهربان تو

صدایم کن

تا چند لحظه دیگر آفتاب می زند

و من هنوز در آغوش تو نخفته ام

نیکى فیروزکوهى

‍ دیوونه کیه؟ - حسین پناهی

‍ دیوونه کیه؟

عاقل کیه؟

جونور کامل کیه؟

واسطه نیار، به عزتت خمارم

حوصله‌ی هیچ کسی رو ندارم

کفر نمی‌گم، سوال دارم

یک تریلی محال دارم

تازه داره حالیم می‌شه چی‌کاره‌ام

می‌چرخم و می‌چرخونم ٬ سیاره‌ام !

تازه دیدم حرف حسابت منم

طلای نابت منم

تازه دیدم که دل دارم، بستمش !

راه دیدم نرفته بود ، رفتمش

جوونه‌ی نشکفته رو ، رستمش

ویروس که بود حالیش نبود ، هستمش

جواب زنده بودنم مرگ نبود؛

            جون شما بود؟

مردن من مردن یک برگ نبود؛

تو رو به خدا بود؟

اون همه افسانه و افسون ولش؟

این دل پر خون ولش؟

دلهره‌ی گم کردن گدار مارون ولش؟

تماشای پرنده‌ها بالای کارون ولش؟

خیابونا، سوت زدنا، شپ شپ بارون ولش؟

دیوونه کیه؟

  عاقل کیه؟

جونور کامل کیه؟

گفتی بیا زندگی خیلی زیباست؛

دویدم !

چشم فرستادی برام تا ببینم؛

که دیدم !

پرسیدم این آتش بازی تو آسمون معناش چیه؟

کنار این جوب روون معناش چیه؟

این همه راز، این همه رمز

این همه سر و اسرار معماست؟

آوردی حیرونم کنی که چی بشه؟

نه والله!

مات و پریشونم کنی که چی بشه؟

نه بالله!

پریشونت نبودم؟

من ، حیرونت نبودم؟

تازه داشتم می‌فهمیدم که فهم من چقدر کمه

اتم تو دنیای خودش حریف صد تا رستمه

گفتی ببند چشماتو وقت رفتنه

انجیر می‌خواد دنیا بیاد،

آهن و فسفرش کمه

چشمای من آهن انجیر شدن

حلقه‌ای از حلقه‌ی زنجیر شدن . . .

عمو زنجیر باف ، زنجیرتو بنازم

چشم من و انجیرتو بنازم

چشم من و انجیرتو بنازم . . .

حسین پناهی

خداحافظ! - حسین پناهی

سلام

خداحافظ!

چیز تازه ای اگر یافتید،

بر این دو اضافه کنید

تا بل باز شود این در گم شده بر دیوار.

حسین پناهی

من نمى دانم این بى راهه - سید علی صالحی

من نمى دانم این بى راهه

سرانجام

کجا خواهد رسید،

اما مردم

بعضى مى گویند:

هر کسى تحملِ این تاریکى را ندارد

مجبور نیست

آخرین کبریتِ خود را روشن کند.

پیشگوىِ پیادگانِ خسته آیا

شب هاى طولانى دیگرى

پیش بینى نکرده است...!؟

سید علی صالحی

که ایستاده به درگاه - خسرو گلسرخی

که ایستاده به درگاه ...؟

آن شال سبز را ز ِ شانه ی خود بردار 

بر گونه های تو آیا شیارها 

                        زخم سیاه زمستان است ... ؟

در ریزش مداوم این برف 

        هرگز ندیدمت 

زخم سیاه گونه ی تو 

    از چیست ؟

آن شال سبز را ز شانه ی خود بردار ، 

در چشم من ،

همیشه زمستان است ...

خسرو گلسرخی

ﺯ ﺣﺪ ﺑﮕﺬﺷﺖ ﻣﺸﺘﺎﻗﯽ ﻭ ﺻﺒﺮ ﺍندﺭﻏﻤﺖ ﯾﺎﺭﺍ - سعدی

ﺯ ﺣﺪ ﺑﮕﺬﺷﺖ ﻣﺸﺘﺎﻗﯽ ﻭ ﺻﺒﺮ ﺍندﺭﻏﻤﺖ ﯾﺎﺭﺍ

ﺑﻪ ﻭﺻﻞ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺍﯾﯽ ﮐﻦ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪٔ ﻣﺎ ﺭﺍ

ﻋﻼ‌ﺝ ﺩﺭﺩ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﻃﺒﯿﺐ ﻋﺎﻡ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ

ﻣﮕﺮ ﻟﯿﻠﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺷﯿﺪﺍ ﺭﺍ

ﮔﺮﺕ ﭘﺮﻭﺍﯼ ﻏﻤﮕﯿﻨﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﮑﯿﻨﺎﻥ

ﻧﺒﺎﯾﺴﺘﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ

سعدی