ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
سلام کوچه حضور است، غروب سرد می میرد
تمام کار قصه همین است، غرور مرد می میرد
کسی ترانه ی من را برای خواب دزدید
و این کلام درونم بدون درد می میرد
غزل به نام درخت و شروع قصه پاییز
در انتهای غزل هم درخت زرد می میرد
هزار شب نخوابیدم به شوق دیدن چشمت
شب هزار و یکم شد ببین که مرد می میرد