با این غزل که منتظرِ مرحبای توست - مریم جعفری آذرمانی

با این غزل که منتظرِ مرحبای توست

بعد از چهل بهار، هوایم هوای توست

.

«من عاشقم» برای خودش داستان شده

هر سطرِ این کتاب پر از ماجرای توست

تأثیرِ من! اگر غزلم عاشقانه شد

تنها دلیل، خواندنِ آن‌ها برای توست

معشوقۀ تو کیست؟ که من دوست دارمش

آن زن که صورتش حَرَمِ بوسه‌های توست

من بی‌حضورِ تن، به همین وحدتِ وجود

آن‌قدر مؤمنم که خدایم خدای توست

از تو، نه تن، نه روح، نه یک بوسه خواستم

چیزی که سخت عاشقِ آنم صدای توست

مریم جعفری آذرمانی