شعر و دکلمه

شعر و دکلمه

شعر و دکلمه

شعر و دکلمه

قسم به نم نم باران که دوستت دارم - رضا احسان پور


قسم به نم نم باران که دوستت دارم

به اشکهای خیابان، که دوستت دارم

 

قسم به سعدی و حافظ، به منزوی، قیصر

به شاعران پریشان که دوستت دارم

 

قسم به مجلس مادر، به کاسهء شله زرد

به نذرهای فراوان که دوستت دارم

 

ورای فقه، ورای کلام، باور کن

ورای فلسفه... عرفان... که دوستت دارم

 

بجای اینکه بخواهم ... و یا ... ولش کن! نه!

عجیب نیست کماکان که دوستت دارم

 

قسم نمی خورم اما اگر قسم بخورم

به آیه آیهء قرآن که دوستت دارم ...!

 

رضا احسان پور


شعر شاعر رضا احسان پور قسم به نم نم باران که دوستت دارم به اشکهای خیابان، که دوستت دارم
مشکات دوشنبه 2 اردیبهشت 1398 ساعت 07:53
0 نظر

قسم به نم نم باران که دوستت دارم - رضا احسان پور


قسم به نم نم باران که دوستت دارم 

به اشک های خیابان که دوستت دارم

 

قسم به سعدی و حافظ، به منزوی... قیصر

به شاعران پریشان که دوستت دارم

 

قسم به مجلس مادر، به کاسه ی شله زرد

به نذرهای فراوان که دوستت دارم

 

ورای فقه، ورای کلام، باور کن

ورای فلسفه... عرفان... که دوستت دارم

 

بجای این که بخواهم ... و یا ... ولش کن! نه!

عجیب نیست کماکان که دوستت دارم

 

قسم نمی خورم اما اگر قسم بخورم

به آیه آیه ی قرآن که دوستت دارم . . . !

 


شعر رضا احسان پور
مشکات پنج‌شنبه 31 تیر 1395 ساعت 10:12
0 نظر

خوبِ من! حیف است حال خوبمان را بد کنیم - رضا احسان پور

 

خوبِ من! حیف است حال خوبمان را بد کنیم

  راه رود جاری احساسمان را سد کنیم

 

 عشق، در هر حالتی خوب است؛ خوبِ خوبِ خوب

 پس نباید با "اگر" یا "شاید" آن را بد کنیم

 

 دل به دریا می‌زنم من... دل به دریا می‌زنی؟

 تا توکّل بر هر آنچه پیش می‌آید کنیم

 

  جای حسرت خوردن و ماندن، بیا راهی شویم

 پایمان را نذر راه و قسمتِ مقصد کنیم

 

 می‌توانی، می‌توانم، می‌شود؛ نه! شک نکن

 باورم کن تا "نباید" را "فقط باید" کنیم

 

 زندگی جاریست؛ بسم الله... از آغاز راه    ...

 نقطه‌های مشترک را می‌شود ممتد کنیم

  

آخرش روزی بهار خنده‌هامان می‌رسد

 پس بیا با عشق، فصل بغضمان را رد کنیم

 

 :: رضا احسان‌پور :: مجموعه غزل «چه حرف‌ها   »

:: انتشارات فصل پنجم :: چاپ دوم

شعر رضا احسان پور خوبِ من!
مشکات پنج‌شنبه 31 تیر 1395 ساعت 10:03
0 نظر

باران گرفته بود که دیدم تو را عزیز! - رضا احسان پور


باران گرفته بود که دیدم تو را عزیز!

ترمز زدم کنار تو گفتم: کجا عزیز؟

 

گفتی: سلام؛ می‌روم آقا خودم... سپاس

گفتم: بیا سوار شو لطفاً بیا عزیز

 

گفتی: مسیرتان به کجا می‌خورد شما؟

گفتم: مسیر با خودتان؛ با شما عزیز

 

لطفاً اگر که زحمتتان نیست، بنده را...

زحمت؟! چه حرف‌ها! شده تا انتها عزیز...

 

باران... نگاه... آینه... باران... نگاه... آه!

مانند فیلم‌ها شده این ماجرا عزیز

 

من غرق روسری تو بودم، تو خیس آب!

 )دور از وجود ناز تو باشد بلا عزیز(

 

من غرق روسری تو بودم که ناگهان

گفتی: همین بغل... چقَدَر بی‌هوا عزیز؟!

 

رفتی و عطر روسری‌ات ماند پیش من

تا بوده غصّه بوده فقط سهم ما عزیز

 

 

رضا احسان پور


شعر شاعر رضا احسان پور باران گرفته بود که دیدم تو را عز
مشکات سه‌شنبه 12 خرداد 1394 ساعت 15:31
0 نظر