اگر در پاییز می آمدی - امیلی دیکنسون

اگر در پاییز می آمدی

تابستان را جارو می کردم

با نیمی خنده، نیمی ضربه

آنچه زنان خانه ‌دار با مگسی می‌کنند .

اگر تا یکسال دیگر می‌دیدمت

ماه ها را بدل به توپ‌هایی می‌کردم

و در کشوهای جداگانه می‌گذاشتم تا زمانشان برسد

اگر قرن ها تاخیر می‌کردند

با دست می‌شمردمشان

و آنقدر از آنها کم می‌کردم

که انگشتانم به جزیره ون دیمنس بیفتد

و اگر این زندگی به پایان می‌رسید

که از من و تو می‌ رسد

مثل پوسته درخت به جایی پرتابش می‌کردم

و جاودانگی را مزه می‌کردم

اما حالا، بی‌خبر از طول بال نامطمئن زمان

مرا می‌گزد، این جن زنبوری

 که نیشش را برملا نمی‌کند .

امیلی دیکنسون