از پشت پنجره همه جا مــِــه گرفــته اسـت - مجیـد بابازاده

از پشت پنجره همه جا مــِــه گرفــته اسـت

متنِ تمـــامِ منظره ها، مــِــه گرفـــته اسـت

گـــم کـــــــرده اند راهِ زمین را فرشـــتــه ها

از بــَـس که آسمانِ خدا مــِــه گرفتــه اسـت

میخواســـتم که ســاکن شهر شـــما شـــوم

امــّــا هوای شهــر شمــا مــِــه گرفــته اسـت

بی تو هــوای شاعـــرِ ابیــــاتِ ایـــــن غزل

یا مــه گرفته اســت و یا مــِـه گرفتــه اسـت

امشــب تفاوت من ماهو، تو برکه چیــــســت؟

مــن را دو تــکه ابر، تو را مــِــه گرفــته اسـت

برج مراقــــبت دو پــرم دود می کنـــد

بانــد فرودِ چلچلـــه ها مــِـه گرفتــه اسـت

پروازِ سیــصد و سه یِ تهــــران- پاریـــس نشسـت

از پشــــتِ پنجـــره همـــه جا مــــِه گرفـــته اسـت

مجیـد بابازاده